De Gong floreert uiteraard niet enkel in het Nijmeegse. Ook buiten gemeente- en rijksgrenzen zijn Gongers actief. Aan hen is de schone taak gongeskheid te brengen naar de woeste en barbaarse volksstammen in verafgelegen gebieden. In deze rubriek zullen Gongers vertellen over hun ervaringen buiten de warme boezem van het Melkhuis.

Gong över gränserna

Waar we in Nederland nu massaal uitvallen tegen de AH voor het schrappen van Zwarte Piet in reclamemomenten, zijn er op andere plaatsen in de wereld ook aantijgingen van racisme die kinderfiguren bedreigen. Hier in het Zweedse land is de geliefde Pippi Långstrump ineens het slachtoffer geworden van censuur, door het gebruik van woorden als negerkoning uit bestaande werken te schrappen. Typerend is wel dat hier in Zweden zelf niemand het er over lijkt te hebben.

In Zweden hebben mensen wel wat beters te doen. Waar haal je de tijd vandaan om op pleinen te protesteren, als je moet dineren en zingen? Feesten hier in Zweden zijn als een grote RKM repetitie, groene codex incluis. Waar we in Nederland nog wel eens ietwat schunnig willen zijn over de geliefde vrouwmens, zijn de liederen in Zweden allemaal kuis en braaf. Helaas is mijn beheersing van de taal buitengewoon non-existent, dus neem mijn laatste opmerking maar met een flinke zak zout.  En wie wil er in godsnaam bezig zijn met aanpassingen aan Pippi Långstrump på sju haven (in Taka-Tukaland voor gekke Nederlanders en Duitsers), als je met een groep verkleed als rentenierende schippers met een voorkeur voor ballondieren over straat kan lopen. Svenskar är konstiga, en niet zo’n beetje ook.

Hier in het bruisende Lund doe ik niets anders dan veel studeren, dagen in de bibliotheek spenderen en in het algemeen bijzonder productief zijn. Ik kan dus helaas niet veel vertellen over hoe de feesten bij de Nations hier zijn. (Denk bij de nations aan onze geliefde Kroeg, maar dan zonder de mogelijkheid om Gongers die in het bestuur zitten te pesten.) Ook is er weinig dat ik kan zeggen over het typische Zweedse studententheater, de Spex. Muzikaal theater, waarbij het publiek om een retake kan vragen als ze iets bijzonder amusant vonden. Het blijft ontzettend spijtig dat ik daaraan niet mee kan doen, want hier in Zweden is werkelijk niets meer homoseksueel dan dat, omdat ik niets anders doe dan studeren hier in Lund. Want ja, als Mees Daniël de Abactis van der Werf je vertelt wat je moet doen, wie ben ik dan om daar niet naar te luisteren?

Hejdå!

D.V. Mokveld