Categoriearchief: Foto’s

De Gong verdacht van kindermoord

Gister werd een oud probleem opengetrokken,

een oud probleem waar gezichten van vertrokken

men dacht erover om de politie te betrekken

al snel dacht iedereen, dat gaan we verrekken

na negentig jaar Gong en dan nu dit

het is alsof je het graf nog extra dicht kit

“hoe leven we hiermee?” vroeg menig lid

“hoe zorg ik dat ik hier niet te veel mee zit?”

de een na de andere wijn ging onze kelen door

hopend dat eenieder zijn geheugen verloor

deze dag hadden we alleen goede wijnen staan

maar dit kon ons niet stoppen, we lieten ons gaan

we poogden in onze gedachten alsnog de wijn te proeven

en halen troost uit het in de wijnkennis vertoeven

“Deze wijn…” snik “is een barbaresco uit Piemonte

van Casare Pavase, 2014 een beetje rond.

Dat we deze nu al drinken is echt ongehoord

in de wijnwereld noemen we dit kindermoord.”

Vae Soli.

Vergeetachtige 90-jarige weduwe verwijderd uit eigen verjaardagsfeestje

‘’Ik vond het al een raar stel’’, aldus Jan, de buurman en ooggetuige. ‘’Van achter de schutting kwamen de vreemdste gesprekken mijn richting uit. Ronduit spottend werd er met mijn bejaarde buren omgegaan. Moet je voorstellen, je vraagt toch niet hoe lang het heeft geduurd om dit niveau van kaalheid te bereiken? “Jij bent anders ook niet ver van de Hemels verwijderd!”, durfde er een nog schofferend achteraan te roepen. Dat zeg je toch niet tegen en bejaarde?’’

Andere buren spreken ook nog steeds schande van de gebeurtenissen op die eerste Pinksterdag. Jannie, wonend op tweehoog, zat aan de thee toen een boze bejaarde vrouw aanbelde. ‘’’De jeugd van tegenwoordig heeft geen enkel respect meer voor de generatie die hun land hebben opgebouwd na de oorlog! Ik zat rustig in mijn kamer wat te breien, hoor ik de horde langs denderen. En maar verwijten naar mijn medebewoners afvuren. Ik ben ook geen twintig meer, en mijn geheugen laat me nog wel eens in de steek. Maar blijkbaar vonden ze het nodig om een seconde na binnenkomst een medebewoner genaamd Wevers uit te lachen wegens incontinentie. Een kamer later moest ene ‘den Dulk’ maar ‘achter de groep aanlopen omdat hij totaal onnavolgbaar was’. Je moet een verwarde bejaarde toch in zijn waarde kunnen laten? Schorriemorrie, dat zijn het!

De leidinggevende werd daarom enkele uren na de incidenten ter verantwoording geroepen. ‘Waarom moest u grinniken toen er iemand culturele dementie werd verweten’. De leidinggevende verweerde zich hevig. ‘’Ze hadden het over sjaarzen! Sjaarzen! Niet over u.

De dag liep met een sisser af en de incidenten werden al snel vergeten.

Vae Soli.

Disputaire onderzoekscommissie stelt kritische vragen aan vertrokken lid. In Bologna.

Ahh… Bologna! Deze middeleeuwse Italiaanse stad huisvest de oudste universiteit ter wereld (dat wordt bevestigd door minstens twintig voetnoten op Wikipedia, dus is het waar) en staat bekend om het heerlijke eten! Over wat nu de ‘signature dish’ van Bologna is, wordt veel gediscussieerd. De meesten geloven dat het de zogeheten tagliatelle con ragù alla Bolognese is, ingewijden zullen je echter vertellen dat het natuurlijk Lay’s Bolognese Originale aardappelchips zijn. Het tagliatellegerecht is een poging van de Italianen om de smaak van de chips zo goed mogelijk na te bootsen, maar er gaat natuurlijk niets boven het echte product!

De oudste universiteit ter wereld en de gastronomische pracht en praal zijn op zichzelf al genoeg reden om naar Bologna af te reizen. Een derde reden (op die volgorde) was voor ons avuncul Van der Werf.  Onze bijna-favoriete avuncul is een man van weinig smaak: een verminking van zijn reukorgaan maakt dat hij echt helemaal niets kan proeven. Beeld u zich eens in dat de smaken van Brinta en kaviaar inwisselbaar zijn, en u kunt zich voorstellen dat ons aller Mees zich als een vis in het water voelt in culinair Bologna. Het is maar goed dat hij niet alleen voor het eten vertrok. Hoewel de titel “avuncul” doet vermoeden dat hij al afgestudeerd is, is niets minder waar.  Van der Werf studeert. In Bologna. Aan de oudste universiteit ter wereld die dependance van een andere onderwijsinstelling.

U zult niet verbaasd zijn dat wij met heel veel vragen uit het vliegtuig stapten. Vragen als: “Wat doe je dan hier?” en “Antwerpen is toch ook buitenlandervaring?” De antwoorden waren allerminst bevredigend, maar dat maakt niet uit. We zijn namelijk vrienden, en vrienden zeggen dan: “Als jij het maar naar je zin hebt, jongen!”

De Gong wint zelfuitgeroepen hockeytoernooi

Dispuut de Gong kan wederom een mooie prijs bijzetten in het toch al uitpuilende prijzenkastje (dat zich om diezelfde reden op een geheime locatie bevindt), haar leden sleepten de hoofdprijs binnen op een hockeytoernooi dat door hen was afgekondigd. Niet geheel toevallig op dezelfde dag en locatie als het fameuze Tempeliers Hockeytoernooi. Dit roept vanzelfsprekend enkele vragen op, dat snap ik.

Het zit zo, na van een heerlijke lunch te hebben genoten op het Melkhuis, vertrokken de representatieve Gongers samen met het bestuur van Amnesty Nijmegen naar hockeyclub QZ om hun sportieve plicht te vervullen op de Coupe de Tempeliers 2014. Het waren niet alleen de bubbels bij de lunch die voor een opgewekte stemming zorgden, maar ook het feit dat we een heuse ijshockeyprof (tevens excuusduitser) in onze gelederen hadden stemden tot tevredenheid.

Het viel menigeen dan ook rauw op het dak toen bleek dat er van hockey weinig terecht zou komen. Het lag allemaal aan het kabeltje. Het kabeltje voor de microfoon om de wedstrijden om te roepen, die was ook nodig om de muziek aan te sluiten en daarom werden alle wedstrijden afgelast; je kon ze immers niet meer omroepen. Door het doortastende optreden van mijnheer de Praeses kon er toch gehockeyd worden tegen de kwaliteitsprela’s van Mariken. Ook mooi. Ergo: het Gong hockeytoernooi.

Hoogtepunten van de dag:
– onze homo heeft twee keer gescoord;
– het chagrijn dat zichtbaar van het gezicht van Abdul afspatte;
– de aanwezigheid van hoogedelachtbaar avuncul meester David Ale Bernard Klein Lenderink;
– het optreden van Mr. Polska (we weten alleen nog steeds niet wie het is).